سلام بر همگی. امیدوارم حالتون خوبِ خوب باشه.چه آن زمان که عزیزی را از دست میدهیم و چه زمانیکه برای قدیسی عزا میگیریم ، واکنشمان جنبه ی فیزیکی به خود میگیرد و ناراحتی و احساس خود را در قالبِ اعمالی گاها خشن بروز میدهیم. که متفق القول پذیرفته ایم اعمالی طبیعی هستند که عرفِ اجتماع و شرعِِ آیینمان است و پس بنابراین نمیتوان ایرادی به آن گرفت و از طرفی! میزان و شدتِ ناراحتی و غمِ انسان به هنگام عزاداری ، این واکنشها را ایجاب میکند. !!! تا جایی که حتی نسبت به خود زنی با دیده ی اغماض نگاه میکنیم و بصورت پیش فرض نادیده اش میگیریم.این اعمالِ خود یا ناخودآگاه در هنگامه ی سوگواری را چگونه ارزیابی میکنین!!؟؟ آیا میتوان گفت بعضی از آنها ریشه در مازوخیسم دارند.؟!! به عنوان مثال : آیا زنجیرزنی یک عمل مازوخیستی است؟!!