جهان، این چنین بنا شده است که :
اگر خواستار لذت بردن از خوشی های آن هستی ، باید رنج های آن را نیز بر دوش بکشی.
چه بخواهی و چه نخواهی !
نمی توانی یکی را بدون دیگری داشته باشی ...
سوآمی _ براهمانا
خوب که به جملات بالا فکر کردم یاد تضادها افتادم مثلا گریه و خنده .....خوبی و بدی و ....
و به یاد یه شعر از یکی از شاعران کشورم :
درشتی و نرمی به هم در به است ....
درکل به این نتیجه رسیدم که زندگی با همه پستی و بلندیاش زیباست ....
زندگی زیباست ای زیبا پسند ....
تقدیم به همه دوستای ایران بیستی عزیزم ...
اقیانوس آبی.